พอกลับบ้านที่ลำปาง รู้สึกสบายใจจัง อากาศก้อบริสุทธิ์
นอนแล้วก้อนอนมั้งวันเลย ช่วงสอบกลางภาคมันช่างเป็นวันหยุดทีได้พักผ่อนเต็มที่จริงๆ
ฉันเลยถือเปล และหมอน 1 ใบ เดินไปด้านหลังบ้านแล้วออกประตูไปบ้านน้า เพราะว่าบ้านนาเป็นบ้านที่ติดกับทุ่งนาแล้วมีต้นไม้ต้นใหญ่ร่มรื่นอากาศก้อเย็น นอนหลับได้สบายเลยทีเดียว พอผูกเชือกเปลนอนหันหน้าออกไปทางทุ่งนา ช่วงนี้เป็นฤดูกาลที่ชาวนาต้องมาปลูกข้าวกัน ผู้คนเต็มท้องนาก้อนาปลูกข้าวกันอย่างมุ่งมั่น บางกลุ่มก็คุยกันเสียงดังด้วยอารมขันแล้วดูท่าทางมีความสุขมาก ฉันนอนมองด้วยอารมที่เพลิดเพลิน แล้วก็มีเสียงตระโกดนดังมาว่า..น่าจะเอาโคลนโยนไปโดนคนที่นอนในเปลนะเนี่ย ...สบายจัง ฉันหัวเราะออกมา แล้วก้อบอกว่านานๆที แล้วก้อนอนมองดูชาวนาทำนาต่อไปอีก รู้สึกว่า การเป็นชาวนามันน่าจะแสนเหน็ดเหนื่อยสิ้นดีเลย และมันเป็นเรื่องจริงที่เราทุกคนต้องขอบคุณสันหลังของชาติที่ทำให้พวกเรามีข้าวกินอยู่ทุกวันนี้ ....ขอบคุณมากมายจริงๆค่ะ สำหรับชาวนาทุกๆคน หลังจากที่นั่งดูการทำนาแล้วรู้สึกว่ามันร้อนมากแล้วน่าจะปวดหลังเอามากเลยที่ต้องก้มหน้าลงดินตลอด .....สงสารแทน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น